گل یخ
دریا، مانند ابرها از برای خویش نمی‌گرید
و اشک‌هایش را در صدف‌های حیا پنهان می‌دارد
تا که کوه‌های آتشفشان بر او دل نسوزانند
زیرا که در شکاف صخره‌ها،
امید
لانه دارد
آسمان، آبله‌گون ستاره‌های سپید و
ماه، لکه‌دار جذام
تا زمین در نفرت‌اش باقی بمانَد در مسیر خویش
و به خورشید نگر
تا
فراسوی دگر،
که در حسرتِ وصلتِ دوستانش می‌سوزد
تا
گل یخ باقی ست
تا
سیاهی ست.
شابک: 5-8412-631-91
سُراینده: نمیرا (حمید رضا حسینی)
اشکواژه
ناشر: سُراینده
مینیاتورها: پوشکین میمندی‌نژاد
چاپ نخست: زمستان 2006 (1384) استکهلم
حروف‌چینی، چاپ و صحافی: چاپ آرش- سوئد
نشانی الکترونیکی سُراینده: hrh.namira@gmail.com
کلیه حقوق این کتاب برای سُراینده محفوظ است
